من و یک دنیا گریه
خو شبخت منم که بی صدا می گریم
با قلب شکسته در خفا می گریم
یک عمر وفا کردم و عمری به جفا
بر گور صداقت و وفا می گریم
از ناکس و کس نشد مرا قسمت مهر
اینک به جفای اشنا می گریم
یک عمر به هر کسی زدم سنگ محک
دیدم به عیار کیمیا می گریم
میدوزم شادی را به غم زیاد را به کم درخت را به ریشه گاهی را به همیشه ستاره را به آسمان زمین را به کهکشان کهنه را به نو و . . . خودم را به تو...